13 Mayis Pazar

Ankara. 13 Mayis. Hava isinmaya baslamistir simdi. Nisan’in o guvenilmez ikindi yagmurlari ve serinligi gecmistir coktan. Havada Haziran’in isiltili yeslligi sinmistir ortaliga. Orta okul cocuklari 19 Mayis toren hazirliklarinin son gunlerindedir. Ellerinde bir hullahup, bir yelpaze, bir ne oldugu ancak televizyonda toreni izlerken anliyabilecegimiz bir sey  tasiyarak kipir kipir yollardadir. Universite kursuna giden cocuklar  dersane cantalari ile uykulu, bitgin adimlarla surunerek  caddeden karsiya gecerler.

 13 Mayis Pazar. Erken kalkmistir annem, sabahin ilk cayini o meshur kirmizi termosunda yapmistir. Balkonlari yikayacaktir simdi. Televizyonun uzaktan kumandasini hedefe kitliyerek basar. Hangi sabah programinda haber varsa ilk once Londra sonra Hindistan, sonra Istanbul, sonra Samsun  hava raporunu izler.  Londra Ankara dan biraz daha soguktur, yagmur yagiyorsa endiselenir bizim icin. Hindistan cok uzak ve cok sicak. Samsun hep sisli.

 Sokagin basindaki   hava ne kadar sicak olursa olsun yelek ve ceket giyen sari taksinin soforu radyosunda cizirtili turkuler dinler eski arabasinin aynasinda ‘yarali ceylan’ yazisina ve surmeli goz cikartmalarina bakarak.   Kosedeki  Simitci camekanini siler gazette kagidi ile,  sicak nar gibi kizarmis simitler ust uste siralanmistir bile. Yanimizdaki binadaki ‘Kuafor’s’ in delikanli ciragi uykulu gozlerle simit kemirerek ustasini gozler, 5YTL ye duz  sac fonliyecektir  butun gun.

  Annemin kapisi aciktir simdi. Salih gelir, kapiyi tikirdadir.  Komsular yavas yavas kahve muhabbetine  gelirler.  Leman teyze gunun ilk kapisini dualarla acar, Nuray teyze yesil cayla. Sohbetlerle  gune hazirlanilir. Sut alinacaktir, artik kalorifer yanmadigi icin  disarinin icerinin derecesi konusulmaz, baska cok onemli, dinlerken bile anlam veremedigim bilmece gibi konulardan konusurlar, anlasirlar. Bir o komsuya gidilir, bir bu komsuya. Eminim politikacilara kizilir, hangi televizyon dizisinde ne olmussa gecen aksam o yeniden tartisilir. Asagidan biri zile basmistir, annemin kapi zili kuslar gibi sakir, Emine simit getirmistir, annemin istediginden cok.  Yeniden baslar muhabbet, mutlaka bizden konusurlar, ne zaman gelecegimizden, ne kadar kalacagimizdan, simit, ay cekirdegi ve cay hasretim konusulur yine.

 Telefon calar. Bu saatte ya Banu arar, ya da ben.   Londra’da iken daha kimse okula gitmeden, burda herkez okula, ise gidip cayimi ictikten sonra. Sesi sen sakraktir. Cok ozlemistir Kitty’yi, hemen onu sorar. ‘Bugun tapinaga gidecegiz diyorum’ guluyor, Maymun tanriya  gidip hindistan cevizi ve muz ikram edip, ‘sen bildigin gibi yap’ dememe, Boga tanriya ‘sen guclusun bize de guc ver’ deyisime, aile agacinin etrafinda 9 kere donup, ‘sevgili  kocaman agac benim ailem de senin kadar uzun yasar insallah’sozlerime icten gulumsuyor, ‘bende senin dualarin kabul edilsin diye dua ediyim’ diyor. Bize zarar gelmez artik, Allah Kerim.

Sonra Banu arar sonra Cansu en son da Tolga. Her birimizle  guzel guzel konusur, her birimize  ozel ogutler verir, ‘ders calis, salataya cok tuz koyma, cok gec yatma’; her birimiz ona soz veriririz.  

 Hic evde duramaz, balik almaya Sakarya’ya gider, tavuk almaya Beyendik’e.  Iki komsu kahve arasinda gidip gelmistir bile.   Bu arada gonderdigimiz cicekler, cukulatalar gelmistir. Bize soylenir niye gonderdik diye; cicekleri  komsulara paylastirir,  kirmizi termosa yeniden cay yapar, iki cirpida profiterol bile yapmis olabilir.   Sukru gelir, Verda gelir, baska gelenler olur,  evin ici bir dolar bir bosalir, terlikler giyilir, cikarilir, kapi onundeki dolaba yerlestirilir.

Aksam oluyordur yavas yavas, O guzelim Mayis Ankara aksami.  Uzakta Hacettepe Hastahanesinin buyuk bayraginin arkasindan gunes batar. Akdeniz mavisi gokyuzu kavuniciden,leylak renginden alev alev kirmiziya donusur. Cama alinlarini dayamislardir yine gelen giden, mutlaka onu temizler, televizyonda Pazar gunu ne dizisi varsa buyuk dikkatle onu izler,  kapisini kitler. Yorgun ama mutlu , yalniz ama etrafinda onu seven bir suru insan oldugunu bilerek  gununu bitirir.

Anneler gunu kutlu olsun.